The following text is copied from "http://savetheamericancollege.blogspot.com/2011/05/misled-pree-news-in-hindu-and-correct.html?showComment=1305825623762#c6654439993867112617"
And it clearly shows the misleading of TCJ and Anbudurai that they are using staff and students for their self benefit. Anonymous said...
I am sorry to say my inability to come out from the trap of Rtd Chinnaraj and Dr.Anbudurai. Most of the staff who are striking are got in a trap. We thought the strike will end very shortly. That is the way everytime we were convinced. Now they say that only if we stand together we can get our salary and continue our job. I am a management staff. I am really confused totally. After keeping away from the college work from December 2010, I do not have have the courage to meet the Principal, working staff members and students. I do not know how I will face the students. I feel that we are under a trap. May 19, 2011 10:20 AM
பாம்பாக அல்ல.... ஓர் புழுவைப்போல் இருப்பதே சிலுவையின் ஜீவியம்!
நம் ஜீவியம் கிறிஸ்துவினுடைய ஆளுகைக்கு முற்றிலுமாய் அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்தால், பதிலுக்குப் பதில் செய்வதை நாம் மகிழ்ச்சியுடன் மறுத்திட முடியும்! மனுஷர்கள் நமக்கு என்ன செய்ய விரும்புகிறார்களோ, அதற்கு சாந்தமுடன் நம்மை ஒப்புக் கொடுத்திடவும் முடியும்!! ஏனென்றால், நம்மை இவ்வாறு நடத்துவதற்கு "தேவனே அவர்களை அனுமதித்திருக்கிறார்" என்பதை நாம் இப்போது அறிந்திருக்கிறோம்.
மேற்கண்ட மனோபாவத்தையே, சிலுவையின் பாடுகளில் இயேசு கொண்டிருந்தார். அவர் விரும்பியிருந்தால், பட்டயங்கள் உருவிய 72,000௦௦௦ தூதர்களை தன் உதவிக்கு அவர் அழைத்திருக்க முடியும். ஆகிலும் அவ்வாறு செய்திட அவர் மறுத்துவிட்டார்! தான் பொய்யாய் குற்றம் சாட்டப்படுவதற்கும், வையப்படுவதற்கும், அடிக்கப்படுவதற்கும் சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கும் சாந்தமுடன் தன்னை ஒப்புக் கொடுத்து விட்டார். ஏனெனில், "இவை அனைத்தையும் தன் பிதாவே அனுமதித்தார்"என்பதில் இயேசு உறுதியான விசுவாசம் கொண்டிருந்தார். நியாயசங்கத்தில் நடந்த விசாரணையில், இயேசு ஒரு புழுவைப் போல நடத்தப்பட்டார் என சங்கீதம் 22:6 கூறுகிறது. புழுவை வீசுவதைப் போல அவர் கீழே வீசப்பட்டு, மனுஷர்களின் கால்களால் அவர் மிதிக்கப்பட்டார்! ஒரு பாம்பிடம் அவ்வாறு நடந்திருந்தால், அது எதிர்த்து நின்று தாக்கும்! ஆனால் ஒரு புழுவை நீங்கள் என்னதான் மிதித்து நசுக்கினாலும், அது ஒருபோதும் பதிலுக்கு பதில் செய்யாது!! ஆம், பாம்பின் செயலில் பிசாசின் ஆவி இருக்கிறது. ஆனால், ஒரு புழுவின் செயலிலோ தேவகுமாரன் வாசமாயிருக்கிறார்! ஜனங்கள் நம்மை துன்புறுத்தி அல்லது வசைபாடி அல்லது நம் உரிமைகளைக் காலினால் மிதிக்கும் போது நம்மிடத்திலிருந்து பிரதிபலிக்கும் கிரியை மேற்கண்ட இரண்டு ஆவிகளில் ஒன்றாகத் தான் இருக்க வேண்டும். இன்றுவரை உங்களிடத்தில் இருந்த ஆவி என்ன ஆவி? என்பதை சற்று நிதானித்துப் பாருங்கள்!
நீங்கள் என்றைக்காவது மிக மோசமான அளவில் இழிவுபடுத்தப்பட்டு, அவதூறான வார்த்தைகளால் வையப்பட்டிருக்கிறீர்களா? நீங்கள் சிலுவையை ஏற்றுக்கொண்டவராய் இருந்தால். . . உங்களை அவதூறாய் குற்றம் சாட்டியவர்களை ‘அதே தொனியில்’ நீங்களும் பேசாதிருக்க பரிசுத்தாவியானவர் உங்கள் நாவை கட்டுவதற்கு மனப்பூர்வமாய் இடம் கொடுத்திருப்பீர்கள். அதேபோல, மனம்புண்படும்படியான கடிதத்திற்கு நீங்களும் ‘அவ்வாறே கடிதம் எழுதாதிருக்க’ உங்கள் கரங்களை கட்டிப் போடுவதற்கு பரிசுத்தாவியானவருக்கு நீங்கள் இடம் கொடுத்திருப்பீர்கள்! மேலும், பரிசுத்தாவியானவர் உங்கள் இருதயத்தை இளகச்செய்து, வெறுப்பைக்காட்டியவர்களுக்கு அன்பு நிறைந்த வார்த்தைகளையும், சபித்தவர்களுக்கு ஆசீர்வாதத்தையும், கசந்து பேசியவர்களுக்கு தயவு நிறைந்த வார்த்தைகளையும் பேசும்படி செய்வார்! இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் உங்கள் நண்பர்களும், காயமடைந்த உங்கள் சுயமும் "இத்தனை மோசமான இழிவை நீ ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடாது!" என்றும் "இவ்வளவு கேவலமான வசைச் சொற்களைப் பேசியவனை நீ அப்படியே விட்டுவிடக் கூடாது!" என்றும் உங்களிடம் பேசுவார்கள். ஆனால் பரிசுத்தாவியானவரோ சிலுவையின் பாதையை உங்களுக்கு காண்பித்து "நீ எதுவும் செய்ய வேண்டாம், யாதொன்றும் பேச வேண்டாம், அதற்குப் பதிலாய் உன் மூலமாய் நான் அவனை அன்புகூரட்டும்!!" என்றே கூறுவார்.
எதிர்பார்ப்புக்கு ‘பூஜ்ய நிலைதரும்’ விடுதலை வாழ்க்கை!
இயேசுவைப் போலவே, இந்த பூமியில் வாழும் "யாரிடமும் நான் யாதொன்றும் எதிர்பார்ப்பதில்லை!" என்ற இலக்கை நோக்கி பயணம் செய்வதற்கு உங்களிடம் விசுவாசம் உண்டா? "என் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு பூஜ்ய நிலை" வைத்து (Zero Demand) முன்னேறிச் சென்று, படிப்படியாய் "பூஜ்ய பிழையற்ற நிலைக்கு" (Zero Defect) வந்தடையும் சிகரம்!
நம்மைப் போன்ற மாம்சத்தை உடையவராய், இந்த பூமிக்கு வந்த நமது குருவான இயேசுவின் பிறப்பில் ‘தேவன் கூட’ மனிதனிடம் "யாதொரு எதிர்பார்ப்புகளையும்" எதிர்நோக்கவில்லை! "சத்திரத்தில் இடமில்லை..... எங்கும் இடமில்லை!" என்ற நிலையில், தேவனது ஒரே பேரான குமாரன் யாதொரு எதிர்பார்ப்புகளுக்கும் அப்பாற்பட்டு நின்று, ஒரு மாட்டுத் தொழுவத்தின் முன்னணியில் பிறந்தார்! (லூக்கா 2:7)
"தங்கும் வசதிக்குரிய எதிர்பார்ப்புகள்" நம் எல்லோரிடமும் எத்தனை எத்தனை மண்டிக் கிடக்கிறது? குருவைப் பின்பற்றும் உத்தம சீஷர்கள், அந்த எதிர்பார்ப்புகளுக்கு "பூஜ்ய நிலையே" தேடுவார்கள்!.
ஒன்றில் துவங்கிய நமது குருவானவர் இயேசு, மரணபரியந்தமும் அதில் உண்மையாய் இருந்தார்! ஆம், பிள்ளையானவன் வளர்ந்து..... வல்லமையான ஊழியத்தில் பிரஸ்தாபம் அடைந்த நிலையிலும் வாலிபனாயிருந்த நமது இயேசு "தங்குவதற்கு ஒரு வீடு வேண்டும் எனக் கூட தேடாமல் ஒலிவமலையில் தங்கினார்!" என காண்பது நம்மை மெய் சிலிர்க்க வைக்கிறது! வல்லமையான பிரசங்கம் செய்து முடித்தவுடன்..... "பின்பு, அவரவர் தங்கள் வீட்டுக்குச் சென்றார்கள்! இயேசு ஒலிவமலைக்குப் போனார்! மறுநாள் காலையிலே அவர் திரும்பி தேவாலயத்திற்கு வந்தார்!!" என்றே வேதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது!! (யோவான் 7:53) ( யோவான் 8:1-2 )
மனுஷகுமாரனாகிய இயேசு, மனுஷர் கையில் ஒப்புக் கொடுக்கப்படும்படி எருசலேம் நோக்கிச் சென்ற தனது கடைசி பயணத்தில் "சமாரியா கிராமத்து ஊரார் அவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை!" (லூக்கா 9:53). தன்னை வரவேற்று ஏற்றுக்கொள்ளும் (WELCOMING) இழிவான எதிர்பார்ப்புக்கு இயேசு "பூஜ்யநிலையில்" இருந்தார்! ஆத்திரமடைந்த சீஷர்களின் "எதிர்பார்ப்பு நிறைந்த ஆவியை" இயேசு அதட்டினார் (லூக்கா 9:55). மேலும் தொடர்ந்து "மனுஷகுமாரனுக்கோ தலைசாய்க்க இடமில்லை!" (லூக்கா 9:58) என அவர் கூறியதெல்லாம் "மனுஷகுமாரனுக்கோ ‘தன் வசதிக்கென’ எதிர்பார்ப்புகள் ஏதுமில்லை!" என்பதாகவே இருந்தது!
தன்னை மனுஷர் எவ்வாறு ‘மரியாதையுடன்’ அழைக்க வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பும், இயேசுவிடம் "பூஜ்யநிலையே" இருந்தது! உறவினர்கள் "மதிமயங்கியவர்!" என்றனர். "பெருந்திண்டிக்காரன்!" என அழைத்தது ஒரு கூட்டம். "ஏமாற்றுகிறவன்!" என்றது ஆலயத் தலைவர்கள் கூட்டம். "பிசாசுகளின் தலைவன்!" என்றது பொறாமை பக்தர்களின் கூட்டம்! தனக்கு மரியாதை தேடும் எதிர்பார்ப்புக்கு பூஜ்யநிலை கொண்டிருந்த குருநாதர் இயேசுவுக்கோ, இந்த "சலசலப்பு...... துர்பட்டங்கள்!" யாதொரு கிலேசத்தையும் ஏற்படுத்தவே இல்லை!! இது, எத்தனை பெரிய சிலாக்கியமான விடுதலை!!
குற்றம் சாட்டாதீர்கள்! உங்களை கழுவிக்கொள்ளுங்கள்! - சகரியா பூணன்
தன் சொந்த கண்ணில் ஒரு பெரிய உத்திரத்தை வைத்திருக்கும் மனுஷன், மற்றவர்களுடைய கண்ணிலிருக்கும் துரும்புகளை அகற்றும் "ஒரு கண் டாக்டராய்" இருக்க முடியுமா? என்பதை நீங்கள் யோசித்துப் பாருங்கள். இப்படிப்பட்டவர்களிடம், ஆண்டவருடைய வார்த்தை என்ன பேசுகிறது என்பதை நீங்கள் கேட்கவேண்டியது அவசியமாய் இருக்கிறது: "நீ, உன் சகோதரர்களையும் உன் சகோதரிகளையும்..... விட்டுவிடு! அவர்களுடைய கண்களில் சில துரும்புகள் மாத்திரமே இருக்கிறது! அவர்களின் துரும்புகளை எல்லாம் சேர்த்து குவித்து வைத்தாலும், அதைக் காட்டிலும் உன் கண்ணிலிருக்கும் உத்திரமே அதிக மோசம் நிறைந்ததாகும்!" என்றே பேசுகிறது.
இந்த குற்றம் சாட்டும் ஆவிக்கு, இயேசு ஏன் இவ்வளவு எதிர்ப்பாக இருக்கிறார்? அது ஏனென்றால், அவர் பரலோகத்தில் இருந்தபோது, பிசாசானவன், தன் "சகோதரர் மேல் குற்றம் சாட்டுகிறவன்" என்ற பட்டத்தை தாங்கியவனாய், அவர்களை இரவும் பகலும்..... இடைவிடாமல் குற்றம் சுமத்தியதை இயேசு கேட்டிருந்தார் ( வெளி 12:10 ௦). இயேசு இந்த பூமிக்கு வந்து, ஜனங்களிடமும் இதே ஆவி இருந்ததைக் கண்டபோது, அது அவருக்கு "பிசாசை" நினைப்பூட்டுவதாய் இருந்தது! இந்த குற்றம் சுமத்தும் ஆவியை, இயேசு அன்றும் வெறுத்தார்! இன்றும் வெறுக்கிறார்!! ஆகவே, நீங்கள் பிறரை குற்றம் சாட்டும்போது.... நீங்கள் "பிசாசை" இயேசுவுக்கு நினைப்பூட்டுவதாய் இருப்பதை உணருகிறீர்களா? இந்த உண்மையை, அனேக விசுவாசிகள் இன்னமும் காணவில்லை! அது ஏனென்றால், அவர்கள் கண்ணிலிருக்கும் உத்திரம், அவர்களை ஏற்கனவே குருடாக்கி வைத்து விட்டது!
30௦-ஆண்டுகளுக்கு மேலாய் நான் பிரசங்கித்து வரும் ஒரு செய்தி என்னவென்றால் "நீங்கள் ஆவிக்குரிய ஜீவியத்தில் வளர்ச்சியடை வேண்டுமென்றால், பிறரை நியாயம் தீர்ப்பதை நிறுத்தி, உங்களை நியாயம் தீர்க்க துவங்குங்கள்!" என்பதுதான். நுண்ணிய அணுக்களைக் காட்டும் பூத கண்ணாடியை பிறருக்கு அல்ல, உங்களுக்கு வைத்தே பாருங்கள்! இவ்வாறு உங்களை நியாயம் தீர்த்த பிறகு, நீங்கள் அடுத்து என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும் நான் சொல்லுகிறேன்: ஆம், "இன்னமும் அதிகமாய் உங்களையே நியாயம் தீர்த்து பாருங்கள்! இந்த செயலை எப்போது நீங்கள் நிறுத்த வேண்டும்? நீங்கள் என்று இயேசு கிறிஸ்துவைப்போல் முழுவதும் மாறுகிறீர்களோ, அன்று நிறுத்துங்கள்!" அப்போஸ்தலனாகிய யோவான், தன் ஜீவியத்தின் கடைசியில் விசுவாசிகளுக்கு கூறிய செய்தியை கேளுங்கள்: "பிரியமானவர்களே, கிறிஸ்து வெளிப்படும்போது நாம் அவருக்கு ஒப்பாய் இருப்போம்.... இப்படிப்பட்ட, இந்த நம்பிக்கை வைத்திருக்கிற ஒவ்வொருவரும், கிறிஸ்து சுத்தமுள்ளவராய் இருக்கிறது போல, தன்னையும் சுத்திகரித்து கொள்ளக்கடவன்!" ( 1யோவான் 3:2,3 ) என்றார். கிறிஸ்து வரும்வரை தன்னை சுத்திகரித்துக்கொள்ள தீர்மானித்த ஒருவன், இனி ஒருக்காலும், பிறரை குற்றம் சாட்ட துணிய மாட்டான்!!
பெருமையும், சுயநலமும் ஒழிய தொடர்ந்து பிரயாசப்பட வேண்டும்! --- - சகரியா பூணன்
ஏதோ ஒருநாளில், யாரோ ஒருவர் உங்களிடம் தன் நிதானத்தை இழந்து கோபப்பட்டு விட்டார். ஆனால் நீங்களோ, உங்கள் கோபத்தை அடக்கி மௌனம் காத்து விட்டீர்கள்! இந்த நல்ல தருணத்தில், உங்களை நீங்களே மெச்சிக் கொண்டு "ஆண்டவரே, இவரைப் போல் நான் இல்லாதபடியால் உம்மை ஸ்தோத்தரிக்கிறேன். எனக்கு நல்ல சுய-அடக்கம் இருக்கிறபடியால் உம்மைத் துதிக்கிறேன்" என்று உங்கள் இருதயத்தில் இரகசியமாய் ஜெபிக்கிறீர்கள்! இப்போது நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்? இந்த சமயத்தில் நீங்கள் ஜெபித்ததெல்லாம், அந்த பரிசேயனின் ஜெபமே ஆகும்! அந்த சகோதரன் "கோபம்" என்ற 10௦-அடி பள்ளத்தில் விழுந்து விட்டார். ஆனால் நீங்களோ 1000௦௦௦-அடி பள்ளமாகிய "ஆவிக்குரிய பெருமை" என்ற பாதாளத்திற்குள் விழுந்து விட்டீர்கள்!!
இவர்களில் யார் மோசமானவர்கள்? அந்த சகோதரன், தன் கோபத்தினிமித்தம் பின்பு உணர்த்தப்பட்டு, ஆண்டவரிடத்தில் மீண்டும் திரும்பியிருப்பார்! ஆனால் நீங்களோ உங்கள் சுய - நீதியை காண முடியாதவர்களாய், உங்கள் ஆவிக்குரிய பெருமையிலிருந்து இனி ஒருபோதும் மனதிரும்ப முடியாதவர்களாய் போய்விட்டீர்கள்! முடிவில், தேவனுடைய பார்வையில்.... "அந்த சகோதரனே" உங்களைக் காட்டிலும் மேலானவராய் இருப்பார்!
ஆவிக்குரிய பெருமையானது ‘ஒரு வெங்காயத்திற்கு’ ஒப்பாகவே உள்ளது. அதன் ஒரு தொலியை உரித்தவுடன், இனி இராது என்றே எண்ணுவீர்கள்! ஆனால் அதற்கடியில் மற்றொரு தொலியிருக்கிறது..... இன்னும் அதற்கடியில் மற்றொறு தொலியிருக்கிறது..... இவ்வாறு தொலியை உரிக்க உரிக்க அடுத்தடுத்து தொலியிருப்பதை காண்பீர்கள்! இந்த பூமியில் "ஆவிக்குரிய பெருமையை" முற்றிலும் அகற்றுவதென்பது கூடாததாய் இருக்கிறது. ஆனால், நாம் பிறரை நியாயம் தீர்க்கமால், நம்மை மாத்திரமே நியாயம் தீர்த்து உண்மையுள்ளவர்களாக வாழ்ந்தால் "இந்த வெங்காயம்" சிறிதாக மாறி, மாறி.... மிக சிறிதாகிவிடும்!!
ஆவிக்குரிய பெருமை வெகு தந்திரமுள்ளது! அது, "தாழ்மை என்ற போர்வையை" உடுத்தி தன்னை மறைத்துக் கொள்ளும். ஒரு ஞாயிறு பள்ளி டீச்சர், பரிசேயனையும் ஆயக்காரனையும் வைத்து தன் பிள்ளைகளுக்கு கதை சொல்லிக் கொடுத்தார். அந்தக் கதையின் முடிவில், ஒரு பரிசேயனுடைய கரகரத்த குரலில்..... " பிள்ளைகளே, நாம் பரிசேயரைப் போல் இல்லாதபடியால் தேவனை ஸ்தோத்தரிப்போமாக!" எனக் கூறினார். இதை கேட்கும் நமக்கு சிரிப்பு வருகிறது..... ஆனால் அதே சமயம் "ஆண்டவரே, இந்த ஞாயிறு பள்ளி டீச்சரைப்போல் நாங்கள் இல்லாதபடியால், உமக்கு ஸ்தோத்திரம்!" என்றல்லவா நாமும் இப்போது மனதிற்குள்ளாக கூறுகிறோம்!! ஆம், ஆவிக்குரிய பெருமை என்பது மெய்யாகவே ஒரு வெங்காயத்தைப் போலவேதான் இருக்கிறது!!
பெருமையும், சுயநலமும் ஆகிய இந்த இரு பாவங்களும் கிறிஸ்து திரும்பவந்து, நாம் அவரைப்போல் மாறும்வரை நம்மை விட்டு முற்றிலும் ஒழியாது! இந்த இரு பாவங்களாகிய ‘வெங்காயங்களில்’ எண்ணற்ற தொலிமடிப்புகள் இருக்கிறது. இதன் ஒரு தொலிபடிவத்தை "நாம் கண்ட மாத்திரத்தில்," அவைகளை நாம் கழுவிக்கொண்டால், கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அவைகள் நம்மிடமிருந்து கரைந்து, பெருமை-சுயநலம் ஆகிய இந்த இரண்டு வெங்காயங்களும் மிகமிக சிறிய அளவாய் மாறிவிட முடியும்! நம்முடைய வாஞ்சையோ, கிறிஸ்து திரும்ப வருவதற்கு முன்பாக இந்த "வெங்காயங்களை" எவ்வளவு சிறிய அளவாய் மாற்றமுடியுமோ அவ்வளவு சிறிதாய் மாற்றிடவே விரும்புகிறோம்! இந்த செயலை நீங்கள் தொடர்ந்து செய்பவர்களாக இருந்தால், நீங்கள் சரியான பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறீர்கள்..... நீங்கள் ஒரு பரிசேயராய் இருக்க மாட்டீர்கள்!
The following text is copied from "http://savetheamericancollege.blogspot.com/2011/05/misled-pree-news-in-hindu-and-correct.html?showComment=1305825623762#c6654439993867112617"
ReplyDeleteAnd it clearly shows the misleading of TCJ and Anbudurai that they are using staff and students for their self benefit.
Anonymous said...
I am sorry to say my inability to come out from the trap of Rtd Chinnaraj and Dr.Anbudurai. Most of the staff who are striking are got in a trap. We thought the strike will end very shortly. That is the way everytime we were convinced. Now they say that only if we stand together we can get our salary and continue our job. I am a management staff. I am really confused totally. After keeping away from the college work from December 2010, I do not have have the courage to meet the Principal, working staff members and students. I do not know how I will face the students. I feel that we are under a trap.
May 19, 2011 10:20 AM
-Readers please comment above comment.
பாம்பாக அல்ல.... ஓர் புழுவைப்போல் இருப்பதே சிலுவையின் ஜீவியம்!
ReplyDeleteநம் ஜீவியம் கிறிஸ்துவினுடைய ஆளுகைக்கு முற்றிலுமாய் அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்தால், பதிலுக்குப் பதில் செய்வதை நாம் மகிழ்ச்சியுடன் மறுத்திட முடியும்! மனுஷர்கள் நமக்கு என்ன செய்ய விரும்புகிறார்களோ, அதற்கு சாந்தமுடன் நம்மை ஒப்புக் கொடுத்திடவும் முடியும்!! ஏனென்றால், நம்மை இவ்வாறு நடத்துவதற்கு "தேவனே அவர்களை அனுமதித்திருக்கிறார்" என்பதை நாம் இப்போது அறிந்திருக்கிறோம்.
மேற்கண்ட மனோபாவத்தையே, சிலுவையின் பாடுகளில் இயேசு கொண்டிருந்தார். அவர் விரும்பியிருந்தால், பட்டயங்கள் உருவிய 72,000௦௦௦ தூதர்களை தன் உதவிக்கு அவர் அழைத்திருக்க முடியும். ஆகிலும் அவ்வாறு செய்திட அவர் மறுத்துவிட்டார்! தான் பொய்யாய் குற்றம் சாட்டப்படுவதற்கும், வையப்படுவதற்கும், அடிக்கப்படுவதற்கும் சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கும் சாந்தமுடன் தன்னை ஒப்புக் கொடுத்து விட்டார். ஏனெனில், "இவை அனைத்தையும் தன் பிதாவே அனுமதித்தார்"என்பதில் இயேசு உறுதியான விசுவாசம் கொண்டிருந்தார். நியாயசங்கத்தில் நடந்த விசாரணையில், இயேசு ஒரு புழுவைப் போல நடத்தப்பட்டார் என சங்கீதம் 22:6 கூறுகிறது. புழுவை வீசுவதைப் போல அவர் கீழே வீசப்பட்டு, மனுஷர்களின் கால்களால் அவர் மிதிக்கப்பட்டார்! ஒரு பாம்பிடம் அவ்வாறு நடந்திருந்தால், அது எதிர்த்து நின்று தாக்கும்! ஆனால் ஒரு புழுவை நீங்கள் என்னதான் மிதித்து நசுக்கினாலும், அது ஒருபோதும் பதிலுக்கு பதில் செய்யாது!! ஆம், பாம்பின் செயலில் பிசாசின் ஆவி இருக்கிறது. ஆனால், ஒரு புழுவின் செயலிலோ தேவகுமாரன் வாசமாயிருக்கிறார்! ஜனங்கள் நம்மை துன்புறுத்தி அல்லது வசைபாடி அல்லது நம் உரிமைகளைக் காலினால் மிதிக்கும் போது நம்மிடத்திலிருந்து பிரதிபலிக்கும் கிரியை மேற்கண்ட இரண்டு ஆவிகளில் ஒன்றாகத் தான் இருக்க வேண்டும். இன்றுவரை உங்களிடத்தில் இருந்த ஆவி என்ன ஆவி? என்பதை சற்று நிதானித்துப் பாருங்கள்!
நீங்கள் என்றைக்காவது மிக மோசமான அளவில் இழிவுபடுத்தப்பட்டு, அவதூறான வார்த்தைகளால் வையப்பட்டிருக்கிறீர்களா? நீங்கள் சிலுவையை ஏற்றுக்கொண்டவராய் இருந்தால். . . உங்களை அவதூறாய் குற்றம் சாட்டியவர்களை ‘அதே தொனியில்’ நீங்களும் பேசாதிருக்க பரிசுத்தாவியானவர் உங்கள் நாவை கட்டுவதற்கு மனப்பூர்வமாய் இடம் கொடுத்திருப்பீர்கள். அதேபோல, மனம்புண்படும்படியான கடிதத்திற்கு நீங்களும் ‘அவ்வாறே கடிதம் எழுதாதிருக்க’ உங்கள் கரங்களை கட்டிப் போடுவதற்கு பரிசுத்தாவியானவருக்கு நீங்கள் இடம் கொடுத்திருப்பீர்கள்! மேலும், பரிசுத்தாவியானவர் உங்கள் இருதயத்தை இளகச்செய்து, வெறுப்பைக்காட்டியவர்களுக்கு அன்பு நிறைந்த வார்த்தைகளையும், சபித்தவர்களுக்கு ஆசீர்வாதத்தையும், கசந்து பேசியவர்களுக்கு தயவு நிறைந்த வார்த்தைகளையும் பேசும்படி செய்வார்! இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் உங்கள் நண்பர்களும், காயமடைந்த உங்கள் சுயமும் "இத்தனை மோசமான இழிவை நீ ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடாது!" என்றும் "இவ்வளவு கேவலமான வசைச் சொற்களைப் பேசியவனை நீ அப்படியே விட்டுவிடக் கூடாது!" என்றும் உங்களிடம் பேசுவார்கள். ஆனால் பரிசுத்தாவியானவரோ சிலுவையின் பாதையை உங்களுக்கு காண்பித்து "நீ எதுவும் செய்ய வேண்டாம், யாதொன்றும் பேச வேண்டாம், அதற்குப் பதிலாய் உன் மூலமாய் நான் அவனை அன்புகூரட்டும்!!" என்றே கூறுவார்.
- சகரியா பூணன்
தமிழ் வடிவம் : டி. ரத்தினகுமார்
I know my state. you... examine yourself...
எதிர்பார்ப்புக்கு ‘பூஜ்ய நிலைதரும்’ விடுதலை வாழ்க்கை!
ReplyDeleteஇயேசுவைப் போலவே, இந்த பூமியில் வாழும் "யாரிடமும் நான் யாதொன்றும் எதிர்பார்ப்பதில்லை!" என்ற இலக்கை நோக்கி பயணம் செய்வதற்கு உங்களிடம் விசுவாசம் உண்டா? "என் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு பூஜ்ய நிலை" வைத்து (Zero Demand) முன்னேறிச் சென்று, படிப்படியாய் "பூஜ்ய பிழையற்ற நிலைக்கு" (Zero Defect) வந்தடையும் சிகரம்!
நம்மைப் போன்ற மாம்சத்தை உடையவராய், இந்த பூமிக்கு வந்த நமது குருவான இயேசுவின் பிறப்பில் ‘தேவன் கூட’ மனிதனிடம் "யாதொரு எதிர்பார்ப்புகளையும்" எதிர்நோக்கவில்லை! "சத்திரத்தில் இடமில்லை..... எங்கும் இடமில்லை!" என்ற நிலையில், தேவனது ஒரே பேரான குமாரன் யாதொரு எதிர்பார்ப்புகளுக்கும் அப்பாற்பட்டு நின்று, ஒரு மாட்டுத் தொழுவத்தின் முன்னணியில் பிறந்தார்! (லூக்கா 2:7)
"தங்கும் வசதிக்குரிய எதிர்பார்ப்புகள்" நம் எல்லோரிடமும் எத்தனை எத்தனை மண்டிக் கிடக்கிறது? குருவைப் பின்பற்றும் உத்தம சீஷர்கள், அந்த எதிர்பார்ப்புகளுக்கு "பூஜ்ய நிலையே" தேடுவார்கள்!.
ஒன்றில் துவங்கிய நமது குருவானவர் இயேசு, மரணபரியந்தமும் அதில் உண்மையாய் இருந்தார்! ஆம், பிள்ளையானவன் வளர்ந்து..... வல்லமையான ஊழியத்தில் பிரஸ்தாபம் அடைந்த நிலையிலும் வாலிபனாயிருந்த நமது இயேசு "தங்குவதற்கு ஒரு வீடு வேண்டும் எனக் கூட தேடாமல் ஒலிவமலையில் தங்கினார்!" என காண்பது நம்மை மெய் சிலிர்க்க வைக்கிறது! வல்லமையான பிரசங்கம் செய்து முடித்தவுடன்..... "பின்பு, அவரவர் தங்கள் வீட்டுக்குச் சென்றார்கள்! இயேசு ஒலிவமலைக்குப் போனார்! மறுநாள் காலையிலே அவர் திரும்பி தேவாலயத்திற்கு வந்தார்!!" என்றே வேதம் சுட்டிக் காட்டுகிறது!! (யோவான் 7:53) ( யோவான் 8:1-2 )
மனுஷகுமாரனாகிய இயேசு, மனுஷர் கையில் ஒப்புக் கொடுக்கப்படும்படி எருசலேம் நோக்கிச் சென்ற தனது கடைசி பயணத்தில் "சமாரியா கிராமத்து ஊரார் அவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை!" (லூக்கா 9:53). தன்னை வரவேற்று ஏற்றுக்கொள்ளும் (WELCOMING) இழிவான எதிர்பார்ப்புக்கு இயேசு "பூஜ்யநிலையில்" இருந்தார்! ஆத்திரமடைந்த சீஷர்களின் "எதிர்பார்ப்பு நிறைந்த ஆவியை" இயேசு அதட்டினார் (லூக்கா 9:55). மேலும் தொடர்ந்து "மனுஷகுமாரனுக்கோ தலைசாய்க்க இடமில்லை!" (லூக்கா 9:58) என அவர் கூறியதெல்லாம் "மனுஷகுமாரனுக்கோ ‘தன் வசதிக்கென’ எதிர்பார்ப்புகள் ஏதுமில்லை!" என்பதாகவே இருந்தது!
தன்னை மனுஷர் எவ்வாறு ‘மரியாதையுடன்’ அழைக்க வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பும், இயேசுவிடம் "பூஜ்யநிலையே" இருந்தது! உறவினர்கள் "மதிமயங்கியவர்!" என்றனர். "பெருந்திண்டிக்காரன்!" என அழைத்தது ஒரு கூட்டம். "ஏமாற்றுகிறவன்!" என்றது ஆலயத் தலைவர்கள் கூட்டம். "பிசாசுகளின் தலைவன்!" என்றது பொறாமை பக்தர்களின் கூட்டம்! தனக்கு மரியாதை தேடும் எதிர்பார்ப்புக்கு பூஜ்யநிலை கொண்டிருந்த குருநாதர் இயேசுவுக்கோ, இந்த "சலசலப்பு...... துர்பட்டங்கள்!" யாதொரு கிலேசத்தையும் ஏற்படுத்தவே இல்லை!! இது, எத்தனை பெரிய சிலாக்கியமான விடுதலை!!
- சகரியா பூணன்
தமிழ் வடிவம் : டி. ரத்தினகுமார்
Let "THY WILL BE DONE" in our college Lord.
குற்றம் சாட்டாதீர்கள்! உங்களை கழுவிக்கொள்ளுங்கள்!
ReplyDelete- சகரியா பூணன்
தன் சொந்த கண்ணில் ஒரு பெரிய உத்திரத்தை வைத்திருக்கும் மனுஷன், மற்றவர்களுடைய கண்ணிலிருக்கும் துரும்புகளை அகற்றும் "ஒரு கண் டாக்டராய்" இருக்க முடியுமா? என்பதை நீங்கள் யோசித்துப் பாருங்கள். இப்படிப்பட்டவர்களிடம், ஆண்டவருடைய வார்த்தை என்ன பேசுகிறது என்பதை நீங்கள் கேட்கவேண்டியது அவசியமாய் இருக்கிறது: "நீ, உன் சகோதரர்களையும் உன் சகோதரிகளையும்..... விட்டுவிடு! அவர்களுடைய கண்களில் சில துரும்புகள் மாத்திரமே இருக்கிறது! அவர்களின் துரும்புகளை எல்லாம் சேர்த்து குவித்து வைத்தாலும், அதைக் காட்டிலும் உன் கண்ணிலிருக்கும் உத்திரமே அதிக மோசம் நிறைந்ததாகும்!" என்றே பேசுகிறது.
இந்த குற்றம் சாட்டும் ஆவிக்கு, இயேசு ஏன் இவ்வளவு எதிர்ப்பாக இருக்கிறார்? அது ஏனென்றால், அவர் பரலோகத்தில் இருந்தபோது, பிசாசானவன், தன் "சகோதரர் மேல் குற்றம் சாட்டுகிறவன்" என்ற பட்டத்தை தாங்கியவனாய், அவர்களை இரவும் பகலும்..... இடைவிடாமல் குற்றம் சுமத்தியதை இயேசு கேட்டிருந்தார் ( வெளி 12:10 ௦). இயேசு இந்த பூமிக்கு வந்து, ஜனங்களிடமும் இதே ஆவி இருந்ததைக் கண்டபோது, அது அவருக்கு "பிசாசை" நினைப்பூட்டுவதாய் இருந்தது! இந்த குற்றம் சுமத்தும் ஆவியை, இயேசு அன்றும் வெறுத்தார்! இன்றும் வெறுக்கிறார்!! ஆகவே, நீங்கள் பிறரை குற்றம் சாட்டும்போது.... நீங்கள் "பிசாசை" இயேசுவுக்கு நினைப்பூட்டுவதாய் இருப்பதை உணருகிறீர்களா? இந்த உண்மையை, அனேக விசுவாசிகள் இன்னமும் காணவில்லை! அது ஏனென்றால், அவர்கள் கண்ணிலிருக்கும் உத்திரம், அவர்களை ஏற்கனவே குருடாக்கி வைத்து விட்டது!
30௦-ஆண்டுகளுக்கு மேலாய் நான் பிரசங்கித்து வரும் ஒரு செய்தி என்னவென்றால் "நீங்கள் ஆவிக்குரிய ஜீவியத்தில் வளர்ச்சியடை வேண்டுமென்றால், பிறரை நியாயம் தீர்ப்பதை நிறுத்தி, உங்களை நியாயம் தீர்க்க துவங்குங்கள்!" என்பதுதான். நுண்ணிய அணுக்களைக் காட்டும் பூத கண்ணாடியை பிறருக்கு அல்ல, உங்களுக்கு வைத்தே பாருங்கள்! இவ்வாறு உங்களை நியாயம் தீர்த்த பிறகு, நீங்கள் அடுத்து என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும் நான் சொல்லுகிறேன்: ஆம், "இன்னமும் அதிகமாய் உங்களையே நியாயம் தீர்த்து பாருங்கள்! இந்த செயலை எப்போது நீங்கள் நிறுத்த வேண்டும்? நீங்கள் என்று இயேசு கிறிஸ்துவைப்போல் முழுவதும் மாறுகிறீர்களோ, அன்று நிறுத்துங்கள்!" அப்போஸ்தலனாகிய யோவான், தன் ஜீவியத்தின் கடைசியில் விசுவாசிகளுக்கு கூறிய செய்தியை கேளுங்கள்: "பிரியமானவர்களே, கிறிஸ்து வெளிப்படும்போது நாம் அவருக்கு ஒப்பாய் இருப்போம்.... இப்படிப்பட்ட, இந்த நம்பிக்கை வைத்திருக்கிற ஒவ்வொருவரும், கிறிஸ்து சுத்தமுள்ளவராய் இருக்கிறது போல, தன்னையும் சுத்திகரித்து கொள்ளக்கடவன்!" ( 1யோவான் 3:2,3 ) என்றார். கிறிஸ்து வரும்வரை தன்னை சுத்திகரித்துக்கொள்ள தீர்மானித்த ஒருவன், இனி ஒருக்காலும், பிறரை குற்றம் சாட்ட துணிய மாட்டான்!!
பெருமையும், சுயநலமும் ஒழிய தொடர்ந்து பிரயாசப்பட வேண்டும்! --- - சகரியா பூணன்
ReplyDeleteஏதோ ஒருநாளில், யாரோ ஒருவர் உங்களிடம் தன் நிதானத்தை இழந்து கோபப்பட்டு விட்டார். ஆனால் நீங்களோ, உங்கள் கோபத்தை அடக்கி மௌனம் காத்து விட்டீர்கள்! இந்த நல்ல தருணத்தில், உங்களை நீங்களே மெச்சிக் கொண்டு "ஆண்டவரே, இவரைப் போல் நான் இல்லாதபடியால் உம்மை ஸ்தோத்தரிக்கிறேன். எனக்கு நல்ல சுய-அடக்கம் இருக்கிறபடியால் உம்மைத் துதிக்கிறேன்" என்று உங்கள் இருதயத்தில் இரகசியமாய் ஜெபிக்கிறீர்கள்! இப்போது நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்? இந்த சமயத்தில் நீங்கள் ஜெபித்ததெல்லாம், அந்த பரிசேயனின் ஜெபமே ஆகும்! அந்த சகோதரன் "கோபம்" என்ற 10௦-அடி பள்ளத்தில் விழுந்து விட்டார். ஆனால் நீங்களோ 1000௦௦௦-அடி பள்ளமாகிய "ஆவிக்குரிய பெருமை" என்ற பாதாளத்திற்குள் விழுந்து விட்டீர்கள்!!
இவர்களில் யார் மோசமானவர்கள்? அந்த சகோதரன், தன் கோபத்தினிமித்தம் பின்பு உணர்த்தப்பட்டு, ஆண்டவரிடத்தில் மீண்டும் திரும்பியிருப்பார்! ஆனால் நீங்களோ உங்கள் சுய - நீதியை காண முடியாதவர்களாய், உங்கள் ஆவிக்குரிய பெருமையிலிருந்து இனி ஒருபோதும் மனதிரும்ப முடியாதவர்களாய் போய்விட்டீர்கள்! முடிவில், தேவனுடைய பார்வையில்.... "அந்த சகோதரனே" உங்களைக் காட்டிலும் மேலானவராய் இருப்பார்!
ஆவிக்குரிய பெருமையானது ‘ஒரு வெங்காயத்திற்கு’ ஒப்பாகவே உள்ளது. அதன் ஒரு தொலியை உரித்தவுடன், இனி இராது என்றே எண்ணுவீர்கள்! ஆனால் அதற்கடியில் மற்றொரு தொலியிருக்கிறது..... இன்னும் அதற்கடியில் மற்றொறு தொலியிருக்கிறது..... இவ்வாறு தொலியை உரிக்க உரிக்க அடுத்தடுத்து தொலியிருப்பதை காண்பீர்கள்! இந்த பூமியில் "ஆவிக்குரிய பெருமையை" முற்றிலும் அகற்றுவதென்பது கூடாததாய் இருக்கிறது. ஆனால், நாம் பிறரை நியாயம் தீர்க்கமால், நம்மை மாத்திரமே நியாயம் தீர்த்து உண்மையுள்ளவர்களாக வாழ்ந்தால் "இந்த வெங்காயம்" சிறிதாக மாறி, மாறி.... மிக சிறிதாகிவிடும்!!
ஆவிக்குரிய பெருமை வெகு தந்திரமுள்ளது! அது, "தாழ்மை என்ற போர்வையை" உடுத்தி தன்னை மறைத்துக் கொள்ளும். ஒரு ஞாயிறு பள்ளி டீச்சர், பரிசேயனையும் ஆயக்காரனையும் வைத்து தன் பிள்ளைகளுக்கு கதை சொல்லிக் கொடுத்தார். அந்தக் கதையின் முடிவில், ஒரு பரிசேயனுடைய கரகரத்த குரலில்..... " பிள்ளைகளே, நாம் பரிசேயரைப் போல் இல்லாதபடியால் தேவனை ஸ்தோத்தரிப்போமாக!" எனக் கூறினார். இதை கேட்கும் நமக்கு சிரிப்பு வருகிறது..... ஆனால் அதே சமயம் "ஆண்டவரே, இந்த ஞாயிறு பள்ளி டீச்சரைப்போல் நாங்கள் இல்லாதபடியால், உமக்கு ஸ்தோத்திரம்!" என்றல்லவா நாமும் இப்போது மனதிற்குள்ளாக கூறுகிறோம்!! ஆம், ஆவிக்குரிய பெருமை என்பது மெய்யாகவே ஒரு வெங்காயத்தைப் போலவேதான் இருக்கிறது!!
பெருமையும், சுயநலமும் ஆகிய இந்த இரு பாவங்களும் கிறிஸ்து திரும்பவந்து, நாம் அவரைப்போல் மாறும்வரை நம்மை விட்டு முற்றிலும் ஒழியாது! இந்த இரு பாவங்களாகிய ‘வெங்காயங்களில்’ எண்ணற்ற தொலிமடிப்புகள் இருக்கிறது. இதன் ஒரு தொலிபடிவத்தை "நாம் கண்ட மாத்திரத்தில்," அவைகளை நாம் கழுவிக்கொண்டால், கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அவைகள் நம்மிடமிருந்து கரைந்து, பெருமை-சுயநலம் ஆகிய இந்த இரண்டு வெங்காயங்களும் மிகமிக சிறிய அளவாய் மாறிவிட முடியும்! நம்முடைய வாஞ்சையோ, கிறிஸ்து திரும்ப வருவதற்கு முன்பாக இந்த "வெங்காயங்களை" எவ்வளவு சிறிய அளவாய் மாற்றமுடியுமோ அவ்வளவு சிறிதாய் மாற்றிடவே விரும்புகிறோம்! இந்த செயலை நீங்கள் தொடர்ந்து செய்பவர்களாக இருந்தால், நீங்கள் சரியான பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறீர்கள்..... நீங்கள் ஒரு பரிசேயராய் இருக்க மாட்டீர்கள்!
தமிழ் வடிவம் : டி. ரத்தினகுமார்
abcabc
ReplyDeleteabc
ReplyDeleteabc
ReplyDelete